Psychoterapia indywidualna dorosłych

Ta forma pracy adresowana jest do osób, które doświadczają różnego typu trudności związanych z życiem emocjonalnym. Trudności te mogą dotyczyć zarówno napięć przeżywanych we własnym wnętrzu, jak i problemów w relacjach z innymi. Mogą przejawiać się w różny sposób, na przykład jako:

• nieadekwatne poczucie wartości,
• długotrwale obniżony nastrój, 
• negatywne myślenie o sobie,
• poczucie utknięcia, zastoju życiowego,
• impulsywność/wybuchowość,
• niepokój/lęk,
• problemy zdrowotne niemające podłoża medycznego,
• trudności z utrzymaniem właściwej wagi/zaburzenia odżywiania,
• poczucie samotności,
• niemożność nawiązywania i/lub podtrzymywania satysfakcjonujących relacji,
• utrata bliskiej osoby,
• niemożność adaptacji do nowej sytuacji życiowej, np. rodzicielstwa,
• inne.

Pierwsze spotkania mają charakter konsultacyjny. Osoba, która zgłasza się do terapeuty opowiada o tym, co sprowadza ją do gabinetu. Obie strony mają możliwość poznania się. Terapeuta bada, czy rozwiązanie danego problemu możliwe jest w ramach psychoterapii, którą prowadzi, a pacjent może sprawdzić jak czuje się w kontakcie z terapeutą.

W ramach konsultacji pacjent określa także obszar pracy i cele terapii. Nie oznacza to, że podczas kolejnych spotkań ma poruszać wyłącznie te kwestie. Pod koniec terapeuta proponuje najlepszy jego zdaniem sposób pracy: intensywność, czas trwania terapii (ograniczona lub nieograniczona w czasie) i zasady jej dotyczące (kontrakt). Jeśli pacjent je akceptuje, rozpoczyna się wspólna praca.

W terapii indywidualnej spotkania odbywają się nie rzadziej niż raz w tygodniu.

Spotkanie trwa 50 minut.